Stilte!

Nog niet zo heel lang geleden bestond “klasse-management” in het universitair onderwijs nog niet. De laatste tijd lijkt ’t echter steeds moeilijker te worden om orde te houden in de collegezaal. Studenten vinden ’t normaal om tijdens colleges hele gesprekken te voeren, hetzij met elkaar, hetzij met hun mobieltje. Docenten ervaren dit steeds vaker als een probleem: de eerste twee docentenworkshops “Omgaan met ongewenst gedrag” waren dan ook binnen een mum van tijd volgeboekt.

Luid en duidelijk “Stilte!” roepen is de meest expliciete poging om er iets aan te doen. Dat kan gepaard gaan met handgeklap, vuisten op tafel of een strenge blik. Heel effectief is dat meestal niet… In het basisonderwijs doen ze ‘t tegenwoordig anders: de juf steekt slechts één hand de lucht in, alle kinderen die dat zien stoppen met praten en steken ook hun hand op, ten teken dat ze het begrepen hebben. Ook een stoplicht in de klas vervult vaak een soortgelijke functie.

Deze voorbeelden uit het basisonderwijs vormen een mooie illustratie van het gebruik van stilte om de aandacht te krijgen. In de collegezaal lukt dat (op een andere manier) ook. Een collega vertelde me over de veelvuldig toegepaste methode van de decaan van zijn faculteit om iedereen stil te krijgen: hij ging theatraal voor de groep staan en bleef net zo lang stil tot ook alle aanwezigen stil waren. Jezelf uitvergroten of juist kleiner maken en het overdadig gebruik van stilte zijn de ideale combinatie om de aandacht op jou te richten. De moeite waard om uit te proberen!